irytujący
Polish
Etymology
From irytować + -ący.
Pronunciation
- IPA(key): /i.rɨ.tuˈjɔn.t͡sɨ/
Adjective
irytujący (comparative bardziej irytujący, superlative najbardziej irytujący, adverb irytująco)
- annoying, irritating
Declension
declension of irytujący
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | irytujący | irytujące | irytująca | irytujący | irytujące | ||
genitive | irytującego | irytującej | irytujących | ||||
dative | irytującemu | irytującym | |||||
accusative | irytującego | irytujący | irytujące | irytującą | irytujących | irytujące | |
instrumental | irytującym | irytującymi | |||||
locative | irytującej | irytujących |
Participle
irytujący
- active adjectival participle of irytować
Further reading
- irytujący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- irytujący in Polish dictionaries at PWN