irytacja
Polish
Etymology
Borrowed from French irritation, from Latin irrītātiō.
Pronunciation
- IPA(key): /i.rɨˈtat͡s.ja/
Audio (file) - Rhymes: -at͡sja
- Syllabification: i‧ry‧tac‧ja
Noun
irytacja f
- irritation, annoyance
Declension
Declension of irytacja
singular | |
---|---|
nominative | irytacja |
genitive | irytacji |
dative | irytacji |
accusative | irytację |
instrumental | irytacją |
locative | irytacji |
vocative | irytacjo |
Further reading
- irytacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- irytacja in Polish dictionaries at PWN