irtoaminen
Finnish
Etymology
irrota + -minen
Pronunciation
- IPA(key): /ˈirtoɑminen/, [ˈirt̪o̞ɑˌmine̞n]
- Rhymes: -inen
- Syllabification: ir‧to‧a‧mi‧nen
Noun
irtoaminen
- coming off, loosening, detaching, separating
Declension
Inflection of irtoaminen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | irtoaminen | irtoamiset | |
genitive | irtoamisen | irtoamisten irtoamisien | |
partitive | irtoamista | irtoamisia | |
illative | irtoamiseen | irtoamisiin | |
singular | plural | ||
nominative | irtoaminen | irtoamiset | |
accusative | nom. | irtoaminen | irtoamiset |
gen. | irtoamisen | ||
genitive | irtoamisen | irtoamisten irtoamisien | |
partitive | irtoamista | irtoamisia | |
inessive | irtoamisessa | irtoamisissa | |
elative | irtoamisesta | irtoamisista | |
illative | irtoamiseen | irtoamisiin | |
adessive | irtoamisella | irtoamisilla | |
ablative | irtoamiselta | irtoamisilta | |
allative | irtoamiselle | irtoamisille | |
essive | irtoamisena | irtoamisina | |
translative | irtoamiseksi | irtoamisiksi | |
instructive | — | irtoamisin | |
abessive | irtoamisetta | irtoamisitta | |
comitative | — | irtoamisineen |
Possessive forms of irtoaminen (type nainen) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | irtoamiseni | irtoamisemme |
2nd person | irtoamisesi | irtoamisenne |
3rd person | irtoamisensa |
Verb
irtoaminen
- nominative of fourth infinitive of irrota