irrumandus
Latin
Etymology
Future passive participle (gerundive) of irrumō
Participle
irrumandus m (feminine irrumanda, neuter irrumandum); first/second declension
- which is to be irrumated
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | irrumandus | irrumanda | irrumandum | irrumandī | irrumandae | irrumanda | |
Genitive | irrumandī | irrumandae | irrumandī | irrumandōrum | irrumandārum | irrumandōrum | |
Dative | irrumandō | irrumandō | irrumandīs | ||||
Accusative | irrumandum | irrumandam | irrumandum | irrumandōs | irrumandās | irrumanda | |
Ablative | irrumandō | irrumandā | irrumandō | irrumandīs | |||
Vocative | irrumande | irrumanda | irrumandum | irrumandī | irrumandae | irrumanda |