irizant
Romanian
Etymology
Borrowed from French irisant.
Adjective
irizant m or n (feminine singular irizantă, masculine plural irizanți, feminine and neuter plural irizante)
- iridescent
Declension
Declension of irizant
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative | indefinite | irizant | irizantă | irizanți | irizante | ||
definite | irizantul | irizanta | irizanții | irizantele | |||
genitive/ dative | indefinite | irizant | irizante | irizanți | irizante | ||
definite | irizantului | irizantei | irizanților | irizantelor |
References
- irizant in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN