alpeli

alpeli

Esperanto

Etymology

From al- +‎ peli.

Verb

alpeli (present alpelas, past alpelis, future alpelos, conditional alpelus, volitive alpelu)

1. to drive or propel toward (something or someone)
   • Petr Tomašovský (translator), Justa Chess by Vláďa Zíka, Chapter 10,

     [li] ordonis, ke ĉiuj, krom kvin, forrajdu al la gregoj kaj alpelu ilin ankoraŭ pli proksimen al la farmo.

     he gave the order for all but five of them to ride out to the herds and drive them in closer to the farm.

   • J. W. Eggleton (translator), La Karavano (Die Karawane) by Wilhelm Hauff,

     “Tio estas la malbeno de mia kruela patro,” ekkriis li, plorante; “jen ĝi alpelas min al malhonora morto [...]”

     “That is my cruel father’s curse,” he cried, weeping; “now it is driving me to a dishonorable death!”

Conjugation

Conjugation of alpeli present past future singular plural singular plural singular plural tense alpelas alpelis alpelos active participle alpelanta alpelantaj alpelinta alpelintaj alpelonta alpelontaj acc. alpelantan alpelantajn alpelintan alpelintajn alpelontan alpelontajn passive participle alpelata alpelataj alpelita alpelitaj alpelota alpelotaj acc. alpelatan alpelatajn alpelitan alpelitajn alpelotan alpelotajn nominal active participle alpelanto alpelantoj alpelinto alpelintoj alpelonto alpelontoj acc. alpelanton alpelantojn alpelinton alpelintojn alpelonton alpelontojn nominal passive participle alpelato alpelatoj alpelito alpelitoj alpeloto alpelotoj acc. alpelaton alpelatojn alpeliton alpelitojn alpeloton alpelotojn adverbial active participle alpelante alpelinte alpelonte adverbial passive participle alpelate alpelite alpelote infinitive alpeli imperative alpelu conditional alpelus