Ioniacus
Latin
Etymology
Borrowed from Ancient Greek Ἰωνῐᾰκός (Iōniakós).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /i.oːˈni.a.kus/, [i.oːˈni.a.kʊs]
Adjective
Iōniacus (feminine Iōniaca, neuter Iōniacum); first/second declension
- Ionian
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | Iōniacus | Iōniaca | Iōniacum | Iōniacī | Iōniacae | Iōniaca | |
Genitive | Iōniacī | Iōniacae | Iōniacī | Iōniacōrum | Iōniacārum | Iōniacōrum | |
Dative | Iōniacō | Iōniacae | Iōniacō | Iōniacīs | Iōniacīs | Iōniacīs | |
Accusative | Iōniacum | Iōniacam | Iōniacum | Iōniacōs | Iōniacās | Iōniaca | |
Ablative | Iōniacō | Iōniacā | Iōniacō | Iōniacīs | Iōniacīs | Iōniacīs | |
Vocative | Iōniace | Iōniaca | Iōniacum | Iōniacī | Iōniacae | Iōniaca |
Synonyms
- (Ionian): Iōnēnsis (New Latin)
References
- Ĭōnĭăcus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “Ĭōniacus” on page 964/2 of the Oxford Latin Dictionary (1st ed., 1968–82)