ioculatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of ioculor.
Participle
ioculātus m (feminine ioculāta, neuter ioculātum); first/second declension
- Alternative form of iocātus
Declension
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | ioculātus | ioculāta | ioculātum | ioculātī | ioculātae | ioculāta | |
| Genitive | ioculātī | ioculātae | ioculātī | ioculātōrum | ioculātārum | ioculātōrum | |
| Dative | ioculātō | ioculātae | ioculātō | ioculātīs | ioculātīs | ioculātīs | |
| Accusative | ioculātum | ioculātam | ioculātum | ioculātōs | ioculātās | ioculāta | |
| Ablative | ioculātō | ioculātā | ioculātō | ioculātīs | ioculātīs | ioculātīs | |
| Vocative | ioculāte | ioculāta | ioculātum | ioculātī | ioculātae | ioculāta | |