ioculans
Latin
Etymology
Present participle of ioculor.
Participle
ioculāns m, f, n (genitive ioculantis); third declension
- Alternative form of iocans
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | ioculāns | ioculāns | ioculantēs | ioculantia | |
Genitive | ioculantis | ioculantis | ioculantium | ioculantium | |
Dative | ioculantī | ioculantī | ioculantibus | ioculantibus | |
Accusative | ioculantem | ioculāns | ioculantēs, ioculantīs | ioculantia | |
Ablative | ioculante, ioculantī1 | ioculante, ioculantī1 | ioculantibus | ioculantibus | |
Vocative | ioculāns | ioculāns | ioculantēs | ioculantia |
1When used purely as an adjective.