iocabundus
Latin
Etymology
iocor (“joke; play”) + -bundus
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /jo.kaːˈbun.dus/, [jɔ.kaːˈbʊn.dʊs]
Adjective
iocābundus (feminine iocābunda, neuter iocābundum); first/second declension
- sportive, jocular
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | iocābundus | iocābunda | iocābundum | iocābundī | iocābundae | iocābunda | |
Genitive | iocābundī | iocābundae | iocābundī | iocābundōrum | iocābundārum | iocābundōrum | |
Dative | iocābundō | iocābundae | iocābundō | iocābundīs | iocābundīs | iocābundīs | |
Accusative | iocābundum | iocābundam | iocābundum | iocābundōs | iocābundās | iocābunda | |
Ablative | iocābundō | iocābundā | iocābundō | iocābundīs | iocābundīs | iocābundīs | |
Vocative | iocābunde | iocābunda | iocābundum | iocābundī | iocābundae | iocābunda |
References
- iocābundus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press