inverzük
Hungarian
Etymology
inverz + -ük (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈiɱvɛrzyk]
- Hyphenation: in‧ver‧zük
Noun
inverzük
- third-person plural single-possession possessive of inverz
Declension
Inflection (stem in -e-, front rounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | inverzük | — |
accusative | inverzüket | — |
dative | inverzüknek | — |
instrumental | inverzükkel | — |
causal-final | inverzükért | — |
translative | inverzükké | — |
terminative | inverzükig | — |
essive-formal | inverzükként | — |
essive-modal | inverzükül | — |
inessive | inverzükben | — |
superessive | inverzükön | — |
adessive | inverzüknél | — |
illative | inverzükbe | — |
sublative | inverzükre | — |
allative | inverzükhöz | — |
elative | inverzükből | — |
delative | inverzükről | — |
ablative | inverzüktől | — |