invasus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of invādō.
Participle
invāsus m (feminine invāsa, neuter invāsum); first/second declension
- entered, invaded
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | invāsus | invāsa | invāsum | invāsī | invāsae | invāsa | |
Genitive | invāsī | invāsae | invāsī | invāsōrum | invāsārum | invāsōrum | |
Dative | invāsō | invāsae | invāsō | invāsīs | invāsīs | invāsīs | |
Accusative | invāsum | invāsam | invāsum | invāsōs | invāsās | invāsa | |
Ablative | invāsō | invāsā | invāsō | invāsīs | invāsīs | invāsīs | |
Vocative | invāse | invāsa | invāsum | invāsī | invāsae | invāsa |
References
- invasus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- invasus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- invasus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette