invado
Italian
Pronunciation
- IPA(key): /inˈva.do/
- Rhymes: -ado
- Hyphenation: in‧và‧do
Verb
invado
- first-person singular present indicative of invadere
Anagrams
- divano, donavi, ondavi
Latin
Etymology
From in- (“in, into”) + vādō (“I go, rush”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /inˈu̯aː.doː/, [ɪnˈu̯äːd̪oː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /inˈva.do/, [iɱˈväːd̪o]
Verb
invādō (present infinitive invādere, perfect active invāsī, supine invāsum); third conjugation
- I enter
- Synonyms: ineō, ingredior, introeō, intrō, subeō, accēdō, succēdō, immigrō
- Antonyms: exeō, ēvādō, ēgredior, abeō, ēiciō
- I invade
- Synonyms: incurrō, impetō, incessō, aggredior, oppugnō, īnstō, excurrō, concurrō, occurrō, petō, accēdō, intrō, incēdō, incidō, irrumpō, adorior, adeō, opprimō, accurrō, inruō, appetō, arripiō, assiliō, invehō, lacessō
- Antonyms: repugnō, resistō, adversor, obversor, obstō, sistō
Conjugation
Conjugation of invādō (third conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | invādō | invādis | invādit | invādimus | invāditis | invādunt |
imperfect | invādēbam | invādēbās | invādēbat | invādēbāmus | invādēbātis | invādēbant | |
future | invādam | invādēs | invādet | invādēmus | invādētis | invādent | |
perfect | invāsī | invāsistī | invāsit | invāsimus | invāsistis | invāsērunt, invāsēre | |
pluperfect | invāseram | invāserās | invāserat | invāserāmus | invāserātis | invāserant | |
future perfect | invāserō | invāseris | invāserit | invāserimus | invāseritis | invāserint | |
passive | present | invādor | invāderis, invādere | invāditur | invādimur | invādiminī | invāduntur |
imperfect | invādēbar | invādēbāris, invādēbāre | invādēbātur | invādēbāmur | invādēbāminī | invādēbantur | |
future | invādar | invādēris, invādēre | invādētur | invādēmur | invādēminī | invādentur | |
perfect | invāsus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | invāsus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | invāsus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | invādam | invādās | invādat | invādāmus | invādātis | invādant |
imperfect | invāderem | invāderēs | invāderet | invāderēmus | invāderētis | invāderent | |
perfect | invāserim | invāserīs | invāserit | invāserīmus | invāserītis | invāserint | |
pluperfect | invāsissem | invāsissēs | invāsisset | invāsissēmus | invāsissētis | invāsissent | |
passive | present | invādar | invādāris, invādāre | invādātur | invādāmur | invādāminī | invādantur |
imperfect | invāderer | invāderēris, invāderēre | invāderētur | invāderēmur | invāderēminī | invāderentur | |
perfect | invāsus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | invāsus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | invāde | — | — | invādite | — |
future | — | invāditō | invāditō | — | invāditōte | invāduntō | |
passive | present | — | invādere | — | — | invādiminī | — |
future | — | invāditor | invāditor | — | — | invāduntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | invādere | invāsisse | invāsūrum esse | invādī | invāsum esse | invāsum īrī | |
participles | invādēns | — | invāsūrus | — | invāsus | invādendus, invādundus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
invādendī | invādendō | invādendum | invādendō | invāsum | invāsū |
Descendants
- Catalan: envair
- → Catalan: invadir
- English: invade
- Italian: invadere
- Old French: envair
- French: envahir
- Norman: envahi (Jersey)
- Portuguese: embair
- → Portuguese: invadir
- Romanian: invada
- Spanish: embaír
- → Spanish: invadir
References
- “invado”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “invado”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- invado in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- the plague breaks out in the city: pestilentia (not pestis) in urbem (populum) invadit
- terror, panic seizes some one: terror invadit in aliquem (rarely alicui, after Livy aliquem)
- to take forcible possession of a thing: in possessionem alicuius rei invadere
- to attack the enemy: invadere, impetum facere in hostem
- the plague breaks out in the city: pestilentia (not pestis) in urbem (populum) invadit
Portuguese
Verb
invado
- first-person singular present indicative of invadir
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /imˈbado/ [ĩmˈba.ð̞o]
- Rhymes: -ado
- Syllabification: in‧va‧do
Verb
invado
- first-person singular present indicative of invadir