inunk
Hungarian
Etymology
ín (“tendon, sinew”) + -unk (“our”, possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈinuŋk]
- Hyphenation: inunk
Noun
inunk
- first-person plural single-possession possessive of ín
Declension
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | inunk | — |
accusative | inunkat | — |
dative | inunknak | — |
instrumental | inunkkal | — |
causal-final | inunkért | — |
translative | inunkká | — |
terminative | inunkig | — |
essive-formal | inunkként | — |
essive-modal | inunkul | — |
inessive | inunkban | — |
superessive | inunkon | — |
adessive | inunknál | — |
illative | inunkba | — |
sublative | inunkra | — |
allative | inunkhoz | — |
elative | inunkból | — |
delative | inunkról | — |
ablative | inunktól | — |
non-attributive possessive - singular | inunké | — |
non-attributive possessive - plural | inunkéi | — |