intui
See also: intuí and intuì
Esperanto
Etymology
By dropping -ici- from the root of intuicio.
Verb
intui (present intuas, past intuis, future intuos, conditional intuus, volitive intuu)
- (transitive) intuit
- 2001 October, Ertl, István, “Jarmilŝanĝo”, in Monato, page 24:
- Pli bone, do, nun forredakti sin el ilia vivo — li intuis —, morgaŭ maleblos, nerefareble.
- (please add an English translation of this quote)
-
Conjugation
Conjugation of intui
|
Synonyms
- intuicii
Derived terms
- intua (“intuitive”)
- intuado (“intuition”)
- intue (“intuitively”)
Related terms
- intuicio (“intuition”)
Romanian
Etymology
From Latin intueri (“to intuit”).
Pronunciation
- IPA(key): [in.tuˈi]
Verb
a intui (third-person singular present intuiește, past participle intuit) 4th conj.
- to intuit
Conjugation
conjugation of intui (fourth conjugation, -esc- infix)
infinitive | a intui | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | intuind | ||||||
past participle | intuit | ||||||
number | singular | plural | |||||
person | 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |
indicative | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
present | intuiesc | intuiești | intuiește | intuim | intuiți | intuiesc | |
imperfect | intuiam | intuiai | intuia | intuiam | intuiați | intuiau | |
simple perfect | intuii | intuiși | intui | intuirăm | intuirăți | intuiră | |
pluperfect | intuisem | intuiseși | intuise | intuiserăm | intuiserăți | intuiseră | |
subjunctive | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
present | să intuiesc | să intuiești | să intuiască | să intuim | să intuiți | să intuiască | |
imperative | — | tu | — | — | voi | — | |
affirmative | intuiește | intuiți | |||||
negative | nu intui | nu intuiți |
Spanish
Verb
intui
- (Latin America) Informal second-person singular (voseo) affirmative imperative form of intuir.