introeo
Latin
Etymology
From intrō + eō (“I go”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /inˈtro.e.oː/, [ɪn̪ˈt̪roeoː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /inˈtro.e.o/, [in̪ˈt̪rɔːeo]
Verb
introeō (present infinitive introīre, perfect active introiī or introīvī, supine introitum); irregular conjugation, irregular
- I enter or go in
- Synonyms: intro, ineo, subeō, accēdō, invado, ingredior, succēdō, immigrō
- Antonyms: exeō, ēvādō, ēgredior, abeō, ēiciō
- I invade
- Synonyms: aggredior, adorior, incurro, concurro, occurro, insto, peto
Conjugation
Conjugation of introeō (irregular) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | introeō | introīs | introit | introīmus | introītis | introeunt |
imperfect | introībam | introībās | introībat | introībāmus | introībātis | introībant | |
future | introībō | introībis | introībit | introībimus | introībitis | introībunt | |
perfect | introiī, introīvī | introīstī, introīvistī | introiit, introīvit | introiimus | introīstis | introiērunt, introiēre | |
pluperfect | introieram | introierās | introierat | introierāmus | introierātis | introierant | |
future perfect | introierō | introieris | introierit | introierimus | introieritis | introierint | |
passive | present | introeor | introīris, introīre | introītur | introīmur | introīminī | introeuntur |
imperfect | introībar | introībāris, introībāre | introībātur | introībāmur | introībāminī | introībantur | |
future | introībor | introīberis, introībere | introībitur | introībimur | introībiminī | introībuntur | |
perfect | introitus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | introitus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | introitus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | introeam | introeās | introeat | introeāmus | introeātis | introeant |
imperfect | introīrem | introīrēs | introīret | introīrēmus | introīrētis | introīrent | |
perfect | introierim | introierīs | introierit | introierīmus | introierītis | introierint | |
pluperfect | introīssem | introīssēs | introīsset | introīssēmus | introīssētis | introīssent | |
passive | present | introear | introeāris, introeāre | introeātur | introeāmur | introeāminī | introeantur |
imperfect | introīrer | introīrēris, introīrēre | introīrētur | introīrēmur | introīrēminī | introīrentur | |
perfect | introitus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | introitus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | introī | — | — | introīte | — |
future | — | introītō | introītō | — | introītōte | introeuntō | |
passive | present | — | introīre | — | — | introīminī | — |
future | — | introītor | introītor | — | — | introeuntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | introīre | introīsse | introitūrum esse | introīrī | introitum esse | introitum īrī | |
participles | introiēns | — | introitūrus | — | introitus | introeundus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
introeundī | introeundō | introeundum | introeundō | introitum | introitū |
References
- “introeo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “introeo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- introeo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to enter a city: ingredi, intrare urbem, introire in urbem
- to enter a city: ingredi, intrare urbem, introire in urbem