intransitiu
Catalan
Etymology
From Latin intransitīvus, synchronically in- + transitiu (“transitive”).
Pronunciation
- (Balearic, Central) IPA(key): /in.tɾən.ziˈtiw/
- (Valencian) IPA(key): /in.tɾan.ziˈtiw/
- Rhymes: -iw
Adjective
intransitiu (feminine intransitiva, masculine plural intransitius, feminine plural intransitives)
- intransitive
- Antonym: transitiu
Derived terms
- intransitivament
Further reading
- “intransitiu” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “intransitiu”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “intransitiu” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “intransitiu” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.