intoilla
Finnish
Etymology
From into + -illa.
Verb
intoilla
- (intransitive) to be enthusiastic (about something)
Conjugation
Inflection of intoilla (Kotus type 67/tulla, no gradation) | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
indicative mood | ||||||
present tense | perfect | |||||
person | positive | negative | person | positive | negative | |
1st sing. | intoilen | en intoile | 1st sing. | olen intoillut | en ole intoillut | |
2nd sing. | intoilet | et intoile | 2nd sing. | olet intoillut | et ole intoillut | |
3rd sing. | intoilee | ei intoile | 3rd sing. | on intoillut | ei ole intoillut | |
1st plur. | intoilemme | emme intoile | 1st plur. | olemme intoilleet | emme ole intoilleet | |
2nd plur. | intoilette | ette intoile | 2nd plur. | olette intoilleet | ette ole intoilleet | |
3rd plur. | intoilevat | eivät intoile | 3rd plur. | ovat intoilleet | eivät ole intoilleet | |
passive | intoillaan | ei intoilla | passive | on intoiltu | ei ole intoiltu | |
past tense | pluperfect | |||||
person | positive | negative | person | positive | negative | |
1st sing. | intoilin | en intoillut | 1st sing. | olin intoillut | en ollut intoillut | |
2nd sing. | intoilit | et intoillut | 2nd sing. | olit intoillut | et ollut intoillut | |
3rd sing. | intoili | ei intoillut | 3rd sing. | oli intoillut | ei ollut intoillut | |
1st plur. | intoilimme | emme intoilleet | 1st plur. | olimme intoilleet | emme olleet intoilleet | |
2nd plur. | intoilitte | ette intoilleet | 2nd plur. | olitte intoilleet | ette olleet intoilleet | |
3rd plur. | intoilivat | eivät intoilleet | 3rd plur. | olivat intoilleet | eivät olleet intoilleet | |
passive | intoiltiin | ei intoiltu | passive | oli intoiltu | ei ollut intoiltu | |
conditional mood | ||||||
present | perfect | |||||
person | positive | negative | person | positive | negative | |
1st sing. | intoilisin | en intoilisi | 1st sing. | olisin intoillut | en olisi intoillut | |
2nd sing. | intoilisit | et intoilisi | 2nd sing. | olisit intoillut | et olisi intoillut | |
3rd sing. | intoilisi | ei intoilisi | 3rd sing. | olisi intoillut | ei olisi intoillut | |
1st plur. | intoilisimme | emme intoilisi | 1st plur. | olisimme intoilleet | emme olisi intoilleet | |
2nd plur. | intoilisitte | ette intoilisi | 2nd plur. | olisitte intoilleet | ette olisi intoilleet | |
3rd plur. | intoilisivat | eivät intoilisi | 3rd plur. | olisivat intoilleet | eivät olisi intoilleet | |
passive | intoiltaisiin | ei intoiltaisi | passive | olisi intoiltu | ei olisi intoiltu | |
imperative mood | ||||||
present | perfect | |||||
person | positive | negative | person | positive | negative | |
1st sing. | — | — | 1st sing. | — | — | |
2nd sing. | intoile | älä intoile | 2nd sing. | ole intoillut | älä ole intoillut | |
3rd sing. | intoilkoon | älköön intoilko | 3rd sing. | olkoon intoillut | älköön olko intoillut | |
1st plur. | intoilkaamme | älkäämme intoilko | 1st plur. | olkaamme intoilleet | älkäämme olko intoilleet | |
2nd plur. | intoilkaa | älkää intoilko | 2nd plur. | olkaa intoilleet | älkää olko intoilleet | |
3rd plur. | intoilkoot | älkööt intoilko | 3rd plur. | olkoot intoilleet | älkööt olko intoilleet | |
passive | intoiltakoon | älköön intoiltako | passive | olkoon intoiltu | älköön olko intoiltu | |
potential mood | ||||||
present | perfect | |||||
person | positive | negative | person | positive | negative | |
1st sing. | intoillen | en intoille | 1st sing. | lienen intoillut | en liene intoillut | |
2nd sing. | intoillet | et intoille | 2nd sing. | lienet intoillut | et liene intoillut | |
3rd sing. | intoillee | ei intoille | 3rd sing. | lienee intoillut | ei liene intoillut | |
1st plur. | intoillemme | emme intoille | 1st plur. | lienemme intoilleet | emme liene intoilleet | |
2nd plur. | intoillette | ette intoille | 2nd plur. | lienette intoilleet | ette liene intoilleet | |
3rd plur. | intoillevat | eivät intoille | 3rd plur. | lienevät intoilleet | eivät liene intoilleet | |
passive | intoiltaneen | ei intoiltane | passive | lienee intoiltu | ei liene intoiltu | |
Nominal forms | ||||||
infinitives | participles | |||||
active | passive | active | passive | |||
1st | intoilla | present | intoileva | intoiltava | ||
long 1st2 | intoillakseen | past | intoillut | intoiltu | ||
2nd | inessive1 | intoillessa | intoiltaessa | agent1, 3 | intoilema | |
instructive | intoillen | — | negative | intoilematon | ||
3rd | inessive | intoilemassa | — | 1) Usually with a possessive suffix. 2) Used only with a possessive suffix; this is the form for the third-person singular and third-person plural. | ||
elative | intoilemasta | — | ||||
illative | intoilemaan | — | ||||
adessive | intoilemalla | — | ||||
abessive | intoilematta | — | ||||
instructive | intoileman | intoiltaman | ||||
4th | nominative | intoileminen | ||||
partitive | intoilemista | |||||
5th2 | intoilemaisillaan |