interrogans
Latin
Etymology
Present participle of interrogō.
Participle
interrogāns m, f, n (genitive interrogantis); third declension
- asking, questioning, inquiring, interrogating, consulting
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | interrogāns | interrogāns | interrogantēs | interrogantia | |
Genitive | interrogantis | interrogantis | interrogantium | interrogantium | |
Dative | interrogantī | interrogantī | interrogantibus | interrogantibus | |
Accusative | interrogantem | interrogāns | interrogantēs, interrogantīs | interrogantia | |
Ablative | interrogante, interrogantī1 | interrogante, interrogantī1 | interrogantibus | interrogantibus | |
Vocative | interrogāns | interrogāns | interrogantēs | interrogantia |
1When used purely as an adjective.