almafáim
Hungarian
Etymology
almafa + -im (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒlmɒfaːʲim]
- Hyphenation: al‧ma‧fá‧im
Noun
almafáim
- first-person singular (multiple possessions) possessive of almafa
Declension
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | almafáim | — |
accusative | almafáimat | — |
dative | almafáimnak | — |
instrumental | almafáimmal | — |
causal-final | almafáimért | — |
translative | almafáimmá | — |
terminative | almafáimig | — |
essive-formal | almafáimként | — |
essive-modal | almafáimul | — |
inessive | almafáimban | — |
superessive | almafáimon | — |
adessive | almafáimnál | — |
illative | almafáimba | — |
sublative | almafáimra | — |
allative | almafáimhoz | — |
elative | almafáimból | — |
delative | almafáimról | — |
ablative | almafáimtól | — |