insumens
Latin
Etymology
Present participle of īnsūmō.
Participle
īnsūmēns m or f or n (genitive īnsūmentis); third declension
- spending, employing
Declension
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | īnsūmēns | īnsūmēns | īnsūmentēs | īnsūmentia | |
Genitive | īnsūmentis | īnsūmentis | īnsūmentium | īnsūmentium | |
Dative | īnsūmentī | īnsūmentī | īnsūmentibus | īnsūmentibus | |
Accusative | īnsūmentem | īnsūmēns | īnsūmentēs, īnsūmentīs | īnsūmentia | |
Ablative | īnsūmente, īnsūmentī1 | īnsūmente, īnsūmentī1 | īnsūmentibus | īnsūmentibus | |
Vocative | īnsūmēns | īnsūmēns | īnsūmentēs | īnsūmentia |
1When used purely as an adjective.