insulensis
Latin
Etymology
From īnsula (“island”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /in.suˈlen.sis/, [ĩː.sʊˈɫẽː.sɪs]
Adjective
īnsulēnsis (neuter īnsulēnse); third declension
- of or pertaining to an island, insular
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | īnsulēnsis | īnsulēnse | īnsulēnsēs | īnsulēnsia | |
Genitive | īnsulēnsis | īnsulēnsium | |||
Dative | īnsulēnsī | īnsulēnsibus | |||
Accusative | īnsulēnsem | īnsulēnse | īnsulēnsēs, īnsulēnsīs | īnsulēnsia | |
Ablative | īnsulēnsī | īnsulēnsibus | |||
Vocative | īnsulēnsis | īnsulēnse | īnsulēnsēs | īnsulēnsia |
Synonyms
- (pertaining to an island): īnsulānus, īnsulāris
Related terms
- īnsula
- Īnsula
- īnsulānus
- īnsulāris
- īnsulārius
- īnsulōsus
- paenīnsula
References
- insulensis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- insulensis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette