instructura
Latin
Etymology
From īnstruō (“build, construct; arrange”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /in.struːkˈtuː.ra/, [ĩːs̠t̪ruːkˈt̪uːrä]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /in.strukˈtu.ra/, [inst̪rukˈt̪uːrä]
Noun
īnstrūctūra f (genitive īnstrūctūrae); first declension
- A building in, enclosure, barrier.
- (of discourse) An arrangement, construction.
- (military) An array, order of battle.
Declension
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | īnstrūctūra | īnstrūctūrae |
Genitive | īnstrūctūrae | īnstrūctūrārum |
Dative | īnstrūctūrae | īnstrūctūrīs |
Accusative | īnstrūctūram | īnstrūctūrās |
Ablative | īnstrūctūrā | īnstrūctūrīs |
Vocative | īnstrūctūra | īnstrūctūrae |
Related terms
- īnstrūctē
- īnstrūctiō
- īnstrūctor
- īnstrūctus
- īnstrūmentum
- īnstruō
References
- “instructura”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- instructura in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- instructura in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016