instauro
See also: instauró and instaurò
Catalan
Verb
instauro
- first-person singular present indicative form of instaurar
Italian
Verb
instauro
- first-person singular present indicative of instaurare
Anagrams
- insaturo, saturino, saturnio, sontuari, suonarti, tisanuro, tonsurai
Latin
Etymology
From in- + *staurō, from Proto-Indo-European *steh₂u-ro-, from *steh₂-.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /inˈstau̯.roː/, [ĩːˈs̠t̪äu̯roː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /inˈstau̯.ro/, [inˈst̪äːu̯ro]
- Hyphenation: īn‧stau‧rō
Verb
īnstaurō (present infinitive īnstaurāre, perfect active īnstaurāvī, supine īnstaurātum); first conjugation
- I repeat, start, or perform anew or afresh; renew (after a period of disuse), resume.
- I repair, restore, renew (from wear, age, or damage).
Conjugation
Conjugation of īnstaurō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | īnstaurō | īnstaurās | īnstaurat | īnstaurāmus | īnstaurātis | īnstaurant |
imperfect | īnstaurābam | īnstaurābās | īnstaurābat | īnstaurābāmus | īnstaurābātis | īnstaurābant | |
future | īnstaurābō | īnstaurābis | īnstaurābit | īnstaurābimus | īnstaurābitis | īnstaurābunt | |
perfect | īnstaurāvī | īnstaurāvistī | īnstaurāvit | īnstaurāvimus | īnstaurāvistis | īnstaurāvērunt, īnstaurāvēre | |
pluperfect | īnstaurāveram | īnstaurāverās | īnstaurāverat | īnstaurāverāmus | īnstaurāverātis | īnstaurāverant | |
future perfect | īnstaurāverō | īnstaurāveris | īnstaurāverit | īnstaurāverimus | īnstaurāveritis | īnstaurāverint | |
passive | present | īnstauror | īnstaurāris, īnstaurāre | īnstaurātur | īnstaurāmur | īnstaurāminī | īnstaurantur |
imperfect | īnstaurābar | īnstaurābāris, īnstaurābāre | īnstaurābātur | īnstaurābāmur | īnstaurābāminī | īnstaurābantur | |
future | īnstaurābor | īnstaurāberis, īnstaurābere | īnstaurābitur | īnstaurābimur | īnstaurābiminī | īnstaurābuntur | |
perfect | īnstaurātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | īnstaurātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | īnstaurātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | īnstaurem | īnstaurēs | īnstauret | īnstaurēmus | īnstaurētis | īnstaurent |
imperfect | īnstaurārem | īnstaurārēs | īnstaurāret | īnstaurārēmus | īnstaurārētis | īnstaurārent | |
perfect | īnstaurāverim | īnstaurāverīs | īnstaurāverit | īnstaurāverīmus | īnstaurāverītis | īnstaurāverint | |
pluperfect | īnstaurāvissem | īnstaurāvissēs | īnstaurāvisset | īnstaurāvissēmus | īnstaurāvissētis | īnstaurāvissent | |
passive | present | īnstaurer | īnstaurēris, īnstaurēre | īnstaurētur | īnstaurēmur | īnstaurēminī | īnstaurentur |
imperfect | īnstaurārer | īnstaurārēris, īnstaurārēre | īnstaurārētur | īnstaurārēmur | īnstaurārēminī | īnstaurārentur | |
perfect | īnstaurātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | īnstaurātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | īnstaurā | — | — | īnstaurāte | — |
future | — | īnstaurātō | īnstaurātō | — | īnstaurātōte | īnstaurantō | |
passive | present | — | īnstaurāre | — | — | īnstaurāminī | — |
future | — | īnstaurātor | īnstaurātor | — | — | īnstaurantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | īnstaurāre | īnstaurāvisse | īnstaurātūrum esse | īnstaurārī | īnstaurātum esse | īnstaurātum īrī | |
participles | īnstaurāns | — | īnstaurātūrus | — | īnstaurātus | īnstaurandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
īnstaurandī | īnstaurandō | īnstaurandum | īnstaurandō | īnstaurātum | īnstaurātū |
Derived terms
- īnstaurātīcius
- īnstaurātiō
- īnstaurātīvus
- īnstaurātor
Related terms
- rēstaurō
Descendants
- → Catalan: instaurar
- → French: instaurer
- → Italian: instaurare
- Old French: estorer
- → English: store
- → Portuguese: instaurar
- → Spanish: instaurar
References
- “instauro”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “instauro”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- instauro in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to revive public games: ludos instaurare
- to revive public games: ludos instaurare
Spanish
Verb
instauro
- first-person singular present indicative of instaurar