inspiro
See also: inspirò and inspiró
Asturian
Verb
inspiro
- first-person singular present indicative of inspirar
Catalan
Verb
inspiro
- first-person singular present indicative form of inspirar
Italian
Verb
inspiro
- first-person singular present indicative of inspirare
Anagrams
- spinori
- spirino
- spiirno
Latin
Etymology
in- + spīrō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /inˈspiː.roː/, [ĩːˈspiː.roː]
Verb
īnspīrō (present infinitive īnspīrāre, perfect active īnspīrāvī, supine īnspīrātum); first conjugation
- I breathe into; I blow upon
- I inspire
- I excite, inflame
- I instil, implant
Inflection
Conjugation of inspiro (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | īnspīrō | īnspīrās | īnspīrat | īnspīrāmus | īnspīrātis | īnspīrant |
imperfect | īnspīrābam | īnspīrābās | īnspīrābat | īnspīrābāmus | īnspīrābātis | īnspīrābant | |
future | īnspīrābō | īnspīrābis | īnspīrābit | īnspīrābimus | īnspīrābitis | īnspīrābunt | |
perfect | īnspīrāvī | īnspīrāvistī | īnspīrāvit | īnspīrāvimus | īnspīrāvistis | īnspīrāvērunt, īnspīrāvēre | |
pluperfect | īnspīrāveram | īnspīrāverās | īnspīrāverat | īnspīrāverāmus | īnspīrāverātis | īnspīrāverant | |
future perfect | īnspīrāverō | īnspīrāveris | īnspīrāverit | īnspīrāverimus | īnspīrāveritis | īnspīrāverint | |
passive | present | īnspīror | īnspīrāris, īnspīrāre | īnspīrātur | īnspīrāmur | īnspīrāminī | īnspīrantur |
imperfect | īnspīrābar | īnspīrābāris, īnspīrābāre | īnspīrābātur | īnspīrābāmur | īnspīrābāminī | īnspīrābantur | |
future | īnspīrābor | īnspīrāberis, īnspīrābere | īnspīrābitur | īnspīrābimur | īnspīrābiminī | īnspīrābuntur | |
perfect | īnspīrātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | īnspīrātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | īnspīrātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | īnspīrem | īnspīrēs | īnspīret | īnspīrēmus | īnspīrētis | īnspīrent |
imperfect | īnspīrārem | īnspīrārēs | īnspīrāret | īnspīrārēmus | īnspīrārētis | īnspīrārent | |
perfect | īnspīrāverim | īnspīrāverīs | īnspīrāverit | īnspīrāverimus | īnspīrāveritis | īnspīrāverint | |
pluperfect | īnspīrāvissem | īnspīrāvissēs | īnspīrāvisset | īnspīrāvissēmus | īnspīrāvissētis | īnspīrāvissent | |
passive | present | īnspīrer | īnspīrēris, īnspīrēre | īnspīrētur | īnspīrēmur | īnspīrēminī | īnspīrentur |
imperfect | īnspīrārer | īnspīrārēris, īnspīrārēre | īnspīrārētur | īnspīrārēmur | īnspīrārēminī | īnspīrārentur | |
perfect | īnspīrātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | īnspīrātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | īnspīrā | — | — | īnspīrāte | — |
future | — | īnspīrātō | īnspīrātō | — | īnspīrātōte | īnspīrantō | |
passive | present | — | īnspīrāre | — | — | īnspīrāminī | — |
future | — | īnspīrātor | īnspīrātor | — | — | īnspīrantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | īnspīrāre | īnspīrāvisse | īnspīrātūrus esse | īnspīrārī | īnspīrātus esse | īnspīrātum īrī | |
participles | īnspīrāns | — | īnspīrātūrus | — | īnspīrātus | īnspīrandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
īnspīrāre | īnspīrandī | īnspīrandō | īnspīrandum | īnspīrātum | īnspīrātū |
Descendants
- Asturian: inspirar
- Catalan: inspirar
- English: inspire
- French: inspirer
- Italian: inspirare, ispirare
- Portuguese: inspirar
- Romanian: inspira
- Spanish: inspirar
References
- inspiro in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- inspiro in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- inspiro in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
Portuguese
Verb
inspiro
- First-person singular (eu) present indicative of inspirar
Spanish
Verb
inspiro
- First-person singular (yo) present indicative form of inspirar.