inspecto
Latin
Etymology 1
From inspicere
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /inˈspek.toː/, [ĩːˈspɛk.toː]
Verb
īnspectō (present infinitive īnspectāre, perfect active īnspectāvī, supine īnspectātum); first conjugation
- I observe, look at.
Inflection
Conjugation of inspecto (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | īnspectō | īnspectās | īnspectat | īnspectāmus | īnspectātis | īnspectant |
imperfect | īnspectābam | īnspectābās | īnspectābat | īnspectābāmus | īnspectābātis | īnspectābant | |
future | īnspectābō | īnspectābis | īnspectābit | īnspectābimus | īnspectābitis | īnspectābunt | |
perfect | īnspectāvī | īnspectāvistī | īnspectāvit | īnspectāvimus | īnspectāvistis | īnspectāvērunt, īnspectāvēre | |
pluperfect | īnspectāveram | īnspectāverās | īnspectāverat | īnspectāverāmus | īnspectāverātis | īnspectāverant | |
future perfect | īnspectāverō | īnspectāveris | īnspectāverit | īnspectāverimus | īnspectāveritis | īnspectāverint | |
passive | present | īnspector | īnspectāris, īnspectāre | īnspectātur | īnspectāmur | īnspectāminī | īnspectantur |
imperfect | īnspectābar | īnspectābāris, īnspectābāre | īnspectābātur | īnspectābāmur | īnspectābāminī | īnspectābantur | |
future | īnspectābor | īnspectāberis, īnspectābere | īnspectābitur | īnspectābimur | īnspectābiminī | īnspectābuntur | |
perfect | īnspectātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | īnspectātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | īnspectātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | īnspectem | īnspectēs | īnspectet | īnspectēmus | īnspectētis | īnspectent |
imperfect | īnspectārem | īnspectārēs | īnspectāret | īnspectārēmus | īnspectārētis | īnspectārent | |
perfect | īnspectāverim | īnspectāverīs | īnspectāverit | īnspectāverimus | īnspectāveritis | īnspectāverint | |
pluperfect | īnspectāvissem | īnspectāvissēs | īnspectāvisset | īnspectāvissēmus | īnspectāvissētis | īnspectāvissent | |
passive | present | īnspecter | īnspectēris, īnspectēre | īnspectētur | īnspectēmur | īnspectēminī | īnspectentur |
imperfect | īnspectārer | īnspectārēris, īnspectārēre | īnspectārētur | īnspectārēmur | īnspectārēminī | īnspectārentur | |
perfect | īnspectātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | īnspectātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | īnspectā | — | — | īnspectāte | — |
future | — | īnspectātō | īnspectātō | — | īnspectātōte | īnspectantō | |
passive | present | — | īnspectāre | — | — | īnspectāminī | — |
future | — | īnspectātor | īnspectātor | — | — | īnspectantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | īnspectāre | īnspectāvisse | īnspectātūrus esse | īnspectārī | īnspectātus esse | īnspectātum īrī | |
participles | īnspectāns | — | īnspectātūrus | — | īnspectātus | īnspectandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
īnspectāre | īnspectandī | īnspectandō | īnspectandum | īnspectātum | īnspectātū |
Descendants
- French: inspecter
- Spanish: inspeccionar
Etymology 2
See the etymology of the main entry.
Participle
īnspectō
- dative masculine singular of īnspectus
- dative neuter singular of īnspectus
- ablative masculine singular of īnspectus
- ablative neuter singular of īnspectus
References
- inspecto in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- inspecto in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- inspecto in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette