insono
Latin
Etymology
From in- + sonō (“sound, resound”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈin.so.noː/, [ˈĩː.sɔ.noː]
Verb
īnsonō (present infinitive īnsonāre, perfect active īnsonuī); first conjugation, no passive
- (intransitive) I make a sound in or on; sound, sound loudly, resound.
Inflection
Conjugation of insono (first conjugation, active only) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | īnsonō | īnsonās | īnsonat | īnsonāmus | īnsonātis | īnsonant |
imperfect | īnsonābam | īnsonābās | īnsonābat | īnsonābāmus | īnsonābātis | īnsonābant | |
future | īnsonābō | īnsonābis | īnsonābit | īnsonābimus | īnsonābitis | īnsonābunt | |
perfect | īnsonuī | īnsonuistī | īnsonuit | īnsonuimus | īnsonuistis | īnsonuērunt, īnsonuēre | |
pluperfect | īnsonueram | īnsonuerās | īnsonuerat | īnsonuerāmus | īnsonuerātis | īnsonuerant | |
future perfect | īnsonuerō | īnsonueris | īnsonuerit | īnsonuerimus | īnsonueritis | īnsonuerint | |
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | īnsonem | īnsonēs | īnsonet | īnsonēmus | īnsonētis | īnsonent |
imperfect | īnsonārem | īnsonārēs | īnsonāret | īnsonārēmus | īnsonārētis | īnsonārent | |
perfect | īnsonuerim | īnsonuerīs | īnsonuerit | īnsonuerimus | īnsonueritis | īnsonuerint | |
pluperfect | īnsonuissem | īnsonuissēs | īnsonuisset | īnsonuissēmus | īnsonuissētis | īnsonuissent | |
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | īnsonā | — | — | īnsonāte | — |
future | — | īnsonātō | īnsonātō | — | īnsonātōte | īnsonantō | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | īnsonāre | īnsonuisse | — | — | — | — | |
participles | īnsonāns | — | — | — | — | — | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
īnsonāre | īnsonandī | īnsonandō | īnsonandum | — | — |
Related terms
- assonō
- circumsonō
- cōnsonō
- dissonō
- exsonō
- intersonō
- obsonō
- personō
- praesonō
- resonō
- sonō
- subsonō
Descendants
- English: insonate
References
- insono in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- insono in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- insono in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette