insanabilis
Latin
Etymology
From in- + sānō + -abīlis
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /in.saːˈnaː.bi.lis/, [ĩː.saːˈnaː.bɪ.lɪs]
Adjective
īnsānābilis (neuter īnsānābile); third declension
- incurable
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | īnsānābilis | īnsānābile | īnsānābilēs | īnsānābilia | |
Genitive | īnsānābilis | īnsānābilis | īnsānābilium | īnsānābilium | |
Dative | īnsānābilī | īnsānābilī | īnsānābilibus | īnsānābilibus | |
Accusative | īnsānābilem | īnsānābile | īnsānābilēs, īnsānābilīs | īnsānābilia | |
Ablative | īnsānābilī | īnsānābilī | īnsānābilibus | īnsānābilibus | |
Vocative | īnsānābilis | īnsānābile | īnsānābilēs | īnsānābilia |
Related terms
- īnsānē
- īnsānia
- īnsāniō
- īnsānitas
- īnsānus
- sānābilis
- sānus
Descendants
- Italian: insanabile
References
- insanabilis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- insanabilis in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- insanabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette