inrikta
Swedish
Etymology
in + rikta
Verb
inrikta
- to direct, to set the direction, to focus, to specialize
Conjugation
Conjugation of inrikta (weak)
Active | Passive | |
---|---|---|
Infinitive | inrikta | inriktas |
Present tense | inriktar | inriktas |
Past tense | inriktade | inriktades |
Supine | inriktat | inriktats |
Imperative | inrikta | — |
Present participle | inriktande | |
Past participle | inriktad |
Related terms
- inriktning