allofon
Polish
Etymology
From allo- + -fon. First attested in 1937.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /alˈlɔ.fɔn/
Audio (file) - Rhymes: -ɔfɔn
- Syllabification: al‧lo‧fon
Noun
allofon m inan
- (phonology) Alternative form of alofon.
Declension
Declension of allofon
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | allofon | allofony |
| genitive | allofonu | allofonów |
| dative | allofonowi | allofonom |
| accusative | allofon | allofony |
| instrumental | allofonem | allofonami |
| locative | allofonie | allofonach |
| vocative | allofonie | allofony |
References
- Meander: miesie̜cznik poświe̜cony kulturze świata starożytnego, volume 42, 1937, page 180
- allofon in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- allofon in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- allofon in Polish dictionaries at PWN