inprecans
Latin
Etymology
Present participle of inprecor.
Participle
inprecāns m, f, n (genitive inprecantis); third declension
- Alternative form of imprecāns
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | inprecāns | inprecāns | inprecantēs | inprecantia | |
Genitive | inprecantis | inprecantis | inprecantium | inprecantium | |
Dative | inprecantī | inprecantī | inprecantibus | inprecantibus | |
Accusative | inprecantem | inprecāns | inprecantēs, inprecantīs | inprecantia | |
Ablative | inprecante, inprecantī1 | inprecante, inprecantī1 | inprecantibus | inprecantibus | |
Vocative | inprecāns | inprecāns | inprecantēs | inprecantia |
1When used purely as an adjective.