inplicatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of inplicō.
Participle
inplicātus m (feminine inplicāta, neuter inplicātum); first/second declension
- Alternative form of implicātus
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | inplicātus | inplicāta | inplicātum | inplicātī | inplicātae | inplicāta | |
Genitive | inplicātī | inplicātae | inplicātī | inplicātōrum | inplicātārum | inplicātōrum | |
Dative | inplicātō | inplicātae | inplicātō | inplicātīs | inplicātīs | inplicātīs | |
Accusative | inplicātum | inplicātam | inplicātum | inplicātōs | inplicātās | inplicāta | |
Ablative | inplicātō | inplicātā | inplicātō | inplicātīs | inplicātīs | inplicātīs | |
Vocative | inplicāte | inplicāta | inplicātum | inplicātī | inplicātae | inplicāta |