inpingens
Latin
Etymology
Present participle of inpingō.
Participle
inpingēns m, f, n (genitive inpingentis); third declension
- Alternative form of impingēns
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | inpingēns | inpingēns | inpingentēs | inpingentia | |
Genitive | inpingentis | inpingentis | inpingentium | inpingentium | |
Dative | inpingentī | inpingentī | inpingentibus | inpingentibus | |
Accusative | inpingentem | inpingēns | inpingentēs, inpingentīs | inpingentia | |
Ablative | inpingente, inpingentī1 | inpingente, inpingentī1 | inpingentibus | inpingentibus | |
Vocative | inpingēns | inpingēns | inpingentēs | inpingentia |
1When used purely as an adjective.