inordinatio
Latin
Noun
inōrdinātiō f (genitive inōrdinātiōnis); third declension
- disorder
Declension
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | inōrdinātiō | inōrdinātiōnēs |
Genitive | inōrdinātiōnis | inōrdinātiōnum |
Dative | inōrdinātiōnī | inōrdinātiōnibus |
Accusative | inōrdinātiōnem | inōrdinātiōnēs |
Ablative | inōrdinātiōne | inōrdinātiōnibus |
Vocative | inōrdinātiō | inōrdinātiōnēs |
References
- “inordinatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- inordinatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- inordinatio in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016