inoboedio
Latin
Etymology
From in- + oboediō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /i.noˈboe̯.di.oː/, [ɪ.nɔˈboe̯.di.oː]
Verb
inoboediō (present infinitive inoboedīre, perfect active inoboedīvī, supine inoboedītum); fourth conjugation
- I disobey
Inflection
| Conjugation of inoboedio (fourth conjugation) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | inoboediō | inoboedīs | inoboedit | inoboedīmus | inoboedītis | inoboediunt |
| imperfect | inoboediēbam | inoboediēbās | inoboediēbat | inoboediēbāmus | inoboediēbātis | inoboediēbant | |
| future | inoboediam | inoboediēs | inoboediet | inoboediēmus | inoboediētis | inoboedient | |
| perfect | inoboedīvī | inoboedīvistī | inoboedīvit | inoboedīvimus | inoboedīvistis | inoboedīvērunt, inoboedīvēre | |
| pluperfect | inoboedīveram | inoboedīverās | inoboedīverat | inoboedīverāmus | inoboedīverātis | inoboedīverant | |
| future perfect | inoboedīverō | inoboedīveris | inoboedīverit | inoboedīverimus | inoboedīveritis | inoboedīverint | |
| passive | present | inoboedior | inoboedīris, inoboedīre | inoboedītur | inoboedīmur | inoboedīminī | inoboediuntur |
| imperfect | inoboediēbar | inoboediēbāris, inoboediēbāre | inoboediēbātur | inoboediēbāmur | inoboediēbāminī | inoboediēbantur | |
| future | inoboediar | inoboediēris, inoboediēre | inoboediētur | inoboediēmur | inoboediēminī | inoboedientur | |
| perfect | inoboedītus + present active indicative of sum | ||||||
| pluperfect | inoboedītus + imperfect active indicative of sum | ||||||
| future perfect | inoboedītus + future active indicative of sum | ||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | inoboediam | inoboediās | inoboediat | inoboediāmus | inoboediātis | inoboediant |
| imperfect | inoboedīrem | inoboedīrēs | inoboedīret | inoboedīrēmus | inoboedīrētis | inoboedīrent | |
| perfect | inoboedīverim | inoboedīverīs | inoboedīverit | inoboedīverimus | inoboedīveritis | inoboedīverint | |
| pluperfect | inoboedīvissem | inoboedīvissēs | inoboedīvisset | inoboedīvissēmus | inoboedīvissētis | inoboedīvissent | |
| passive | present | inoboediar | inoboediāris, inoboediāre | inoboediātur | inoboediāmur | inoboediāminī | inoboediantur |
| imperfect | inoboedīrer | inoboedīrēris, inoboedīrēre | inoboedīrētur | inoboedīrēmur | inoboedīrēminī | inoboedīrentur | |
| perfect | inoboedītus + present active subjunctive of sum | ||||||
| pluperfect | inoboedītus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
| imperative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | — | inoboedī | — | — | inoboedīte | — |
| future | — | inoboedītō | inoboedītō | — | inoboedītōte | inoboediuntō | |
| passive | present | — | inoboedīre | — | — | inoboedīminī | — |
| future | — | inoboedītor | inoboedītor | — | — | inoboediuntor | |
| non-finite forms | active | passive | |||||
| present | perfect | future | present | perfect | future | ||
| infinitives | inoboedīre | inoboedīvisse | inoboedītūrus esse | inoboedīrī | inoboedītus esse | inoboedītum īrī | |
| participles | inoboediēns | — | inoboedītūrus | — | inoboedītus | inoboediendus | |
| verbal nouns | gerund | supine | |||||
| nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
| inoboedīre | inoboediendī | inoboediendō | inoboediendum | inoboedītum | inoboedītū | ||
References
- inoboedio in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- inoboedio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette