innvilge
Norwegian Bokmål
Etymology
From German einwilligen
Verb
innvilge (imperative innvilg, present tense innvilger, passive innvilges, simple past and past participle innvilga or innvilget, present participle innvilgende)
- to consent to (something)
- to grant (e.g. asylum)
References
- “innvilge” in The Bokmål Dictionary.