innutriens
Latin
Etymology
Present participle of innūtriō.
Participle
innūtriēns m or f or n (genitive innūtrientis); third declension
- nourishing
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | innūtriēns | innūtriēns | innūtrientēs | innūtrientia | |
Genitive | innūtrientis | innūtrientis | innūtrientium | innūtrientium | |
Dative | innūtrientī | innūtrientī | innūtrientibus | innūtrientibus | |
Accusative | innūtrientem | innūtriēns | innūtrientēs, innūtrientīs | innūtrientia | |
Ablative | innūtriente, innūtrientī1 | innūtriente, innūtrientī1 | innūtrientibus | innūtrientibus | |
Vocative | innūtriēns | innūtriēns | innūtrientēs | innūtrientia |
1When used purely as an adjective.