innixus
Latin
Etymology
Perfect participle of innitor
Participle
innixus m (feminine innixa, neuter innixum); first/second declension
- rested upon
- supported by
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | innixus | innixa | innixum | innixī | innixae | innixa | |
Genitive | innixī | innixae | innixī | innixōrum | innixārum | innixōrum | |
Dative | innixō | innixae | innixō | innixīs | innixīs | innixīs | |
Accusative | innixum | innixam | innixum | innixōs | innixās | innixa | |
Ablative | innixō | innixā | innixō | innixīs | innixīs | innixīs | |
Vocative | innixe | innixa | innixum | innixī | innixae | innixa |
References
- innixus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- innixus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette