inmitto
Latin
Etymology
From in- + mittō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /inˈmit.toː/, [ɪnˈmɪt.toː]
Verb
inmittō (present infinitive inmittere, perfect active inmīsī, supine inmissum); third conjugation
- I send in, into or against
- I insert
Inflection
Conjugation of inmitto (third conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | inmittō | inmittis | inmittit | inmittimus | inmittitis | inmittunt |
imperfect | inmittēbam | inmittēbās | inmittēbat | inmittēbāmus | inmittēbātis | inmittēbant | |
future | inmittam | inmittēs | inmittet | inmittēmus | inmittētis | inmittent | |
perfect | inmīsī | inmīsistī | inmīsit | inmīsimus | inmīsistis | inmīsērunt, inmīsēre | |
pluperfect | inmīseram | inmīserās | inmīserat | inmīserāmus | inmīserātis | inmīserant | |
future perfect | inmīserō | inmīseris | inmīserit | inmīserimus | inmīseritis | inmīserint | |
passive | present | inmittor | inmitteris, inmittere | inmittitur | inmittimur | inmittiminī | inmittuntur |
imperfect | inmittēbar | inmittēbāris, inmittēbāre | inmittēbātur | inmittēbāmur | inmittēbāminī | inmittēbantur | |
future | inmittar | inmittēris, inmittēre | inmittētur | inmittēmur | inmittēminī | inmittentur | |
perfect | inmissus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | inmissus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | inmissus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | inmittam | inmittās | inmittat | inmittāmus | inmittātis | inmittant |
imperfect | inmitterem | inmitterēs | inmitteret | inmitterēmus | inmitterētis | inmitterent | |
perfect | inmīserim | inmīserīs | inmīserit | inmīserimus | inmīseritis | inmīserint | |
pluperfect | inmīsissem | inmīsissēs | inmīsisset | inmīsissēmus | inmīsissētis | inmīsissent | |
passive | present | inmittar | inmittāris, inmittāre | inmittātur | inmittāmur | inmittāminī | inmittantur |
imperfect | inmitterer | inmitterēris, inmitterēre | inmitterētur | inmitterēmur | inmitterēminī | inmitterentur | |
perfect | inmissus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | inmissus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | inmitte | — | — | inmittite | — |
future | — | inmittitō | inmittitō | — | inmittitōte | inmittuntō | |
passive | present | — | inmittere | — | — | inmittiminī | — |
future | — | inmittitor | inmittitor | — | — | inmittuntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | inmittere | inmīsisse | inmissūrus esse | inmittī | inmissus esse | inmissum īrī | |
participles | inmittēns | — | inmissūrus | — | inmissus | inmittendus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
inmittere | inmittendī | inmittendō | inmittendum | inmissum | inmissū |