inkılapçı
Turkish
Etymology
From inkılap + -çı.
Noun
inkılapçı (definite accusative inkılapçıyı, plural inkılapçılar)
- revolutionary
- upheavalist
Declension
Inflection | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | inkılapçı | |||||||||||||||||||||||||
Definite accusative | inkılapçıyı | |||||||||||||||||||||||||
Singular | Plural | |||||||||||||||||||||||||
Nominative | inkılapçı | inkılapçılar | ||||||||||||||||||||||||
Definite accusative | inkılapçıyı | inkılapçıları | ||||||||||||||||||||||||
Dative | inkılapçıya | inkılapçılara | ||||||||||||||||||||||||
Locative | inkılapçıda | inkılapçılarda | ||||||||||||||||||||||||
Ablative | inkılapçıdan | inkılapçılardan | ||||||||||||||||||||||||
Genitive | inkılapçının | inkılapçıların | ||||||||||||||||||||||||
|
Further reading
- inkılapçı in Turkish dictionaries at Türk Dil Kurumu