injuratus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /in.juːˈraː.tus/, [ɪn.juːˈraː.tʊs]
Adjective
injūrātus (feminine injūrāta, neuter injūrātum); first/second declension
- Alternative form of iniūrātus
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | injūrātus | injūrāta | injūrātum | injūrātī | injūrātae | injūrāta | |
Genitive | injūrātī | injūrātae | injūrātī | injūrātōrum | injūrātārum | injūrātōrum | |
Dative | injūrātō | injūrātae | injūrātō | injūrātīs | injūrātīs | injūrātīs | |
Accusative | injūrātum | injūrātam | injūrātum | injūrātōs | injūrātās | injūrāta | |
Ablative | injūrātō | injūrātā | injūrātō | injūrātīs | injūrātīs | injūrātīs | |
Vocative | injūrāte | injūrāta | injūrātum | injūrātī | injūrātae | injūrāta |
References
- injuratus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- injuratus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette