iniucundus
Latin
Etymology
From in- + iūcundus.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /in.juːˈkun.dus/, [ɪn.juːˈkʊn.dʊs]
Adjective
iniūcundus (feminine iniūcunda, neuter iniūcundum); first/second declension
- unpleasant, disagreeable
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | iniūcundus | iniūcunda | iniūcundum | iniūcundī | iniūcundae | iniūcunda | |
| Genitive | iniūcundī | iniūcundae | iniūcundī | iniūcundōrum | iniūcundārum | iniūcundōrum | |
| Dative | iniūcundō | iniūcundō | iniūcundīs | ||||
| Accusative | iniūcundum | iniūcundam | iniūcundum | iniūcundōs | iniūcundās | iniūcunda | |
| Ablative | iniūcundō | iniūcundā | iniūcundō | iniūcundīs | |||
| Vocative | iniūcunde | iniūcunda | iniūcundum | iniūcundī | iniūcundae | iniūcunda | |
References
- iniucundus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers