initurus
Latin
Etymology
Future active participle of ineō.
Participle
initūrus m (feminine initūra, neuter initūrum); first/second declension
- about to enter
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | initūrus | initūra | initūrum | initūrī | initūrae | initūra | |
Genitive | initūrī | initūrae | initūrī | initūrōrum | initūrārum | initūrōrum | |
Dative | initūrō | initūrae | initūrō | initūrīs | initūrīs | initūrīs | |
Accusative | initūrum | initūram | initūrum | initūrōs | initūrās | initūra | |
Ablative | initūrō | initūrā | initūrō | initūrīs | initūrīs | initūrīs | |
Vocative | initūre | initūra | initūrum | initūrī | initūrae | initūra |