initio
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /iˈni.ti.oː/, [ɪˈnɪt̪ioː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /iˈnit.t͡si.o/, [iˈnit̪ː͡s̪io]
Etymology 1
From initium (“beginning”) + -ō.
Verb
initiō (present infinitive initiāre, perfect active initiāvī, supine initiātum); first conjugation
- I begin, originate.
- Synonyms: incohō, exōrdior, occipiō, incipiō, coepiō, ōrdior, ineō, ingredior, aggredior, sūmō, moveō, committō, exorior, mōlior
- Antonyms: dēsistō, subsistō, cessō
- I initiate, consecrate.
Conjugation
Conjugation of initiō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | initiō | initiās | initiat | initiāmus | initiātis | initiant |
imperfect | initiābam | initiābās | initiābat | initiābāmus | initiābātis | initiābant | |
future | initiābō | initiābis | initiābit | initiābimus | initiābitis | initiābunt | |
perfect | initiāvī | initiāvistī | initiāvit | initiāvimus | initiāvistis | initiāvērunt, initiāvēre | |
pluperfect | initiāveram | initiāverās | initiāverat | initiāverāmus | initiāverātis | initiāverant | |
future perfect | initiāverō | initiāveris | initiāverit | initiāverimus | initiāveritis | initiāverint | |
passive | present | initior | initiāris, initiāre | initiātur | initiāmur | initiāminī | initiantur |
imperfect | initiābar | initiābāris, initiābāre | initiābātur | initiābāmur | initiābāminī | initiābantur | |
future | initiābor | initiāberis, initiābere | initiābitur | initiābimur | initiābiminī | initiābuntur | |
perfect | initiātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | initiātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | initiātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | initiem | initiēs | initiet | initiēmus | initiētis | initient |
imperfect | initiārem | initiārēs | initiāret | initiārēmus | initiārētis | initiārent | |
perfect | initiāverim | initiāverīs | initiāverit | initiāverīmus | initiāverītis | initiāverint | |
pluperfect | initiāvissem | initiāvissēs | initiāvisset | initiāvissēmus | initiāvissētis | initiāvissent | |
passive | present | initier | initiēris, initiēre | initiētur | initiēmur | initiēminī | initientur |
imperfect | initiārer | initiārēris, initiārēre | initiārētur | initiārēmur | initiārēminī | initiārentur | |
perfect | initiātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | initiātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | initiā | — | — | initiāte | — |
future | — | initiātō | initiātō | — | initiātōte | initiantō | |
passive | present | — | initiāre | — | — | initiāminī | — |
future | — | initiātor | initiātor | — | — | initiantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | initiāre | initiāvisse | initiātūrum esse | initiārī | initiātum esse | initiātum īrī | |
participles | initiāns | — | initiātūrus | — | initiātus | initiandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
initiandī | initiandō | initiandum | initiandō | initiātum | initiātū |
Derived terms
- ab initio
- *cominitiō
- initiātiō
- initiātor
- initiātrīx
Related terms
- ineō
- initiālis
- initium
Descendants
- Asturian: aniciar, añiciar, ñiciar, niciar
- → Catalan: iniciar
- Dalmatian: nizuor
- → English: initiate
- → French: initier
- Galician: iniciar, inzar
- Italian: iniziare
- Portuguese: iniciar
- Romanian: iniția
- Spanish: iniciar
- Venetian: inisiar
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun
initiō
- dative/ablative singular of initium
References
- “initio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “initio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- initio in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- initio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to be initiated into the mysteries of a cult: sacris initiari (Quintil. 12. 10. 14)
- (ambiguous) the elements: elementa; initia or principia rerum
- (ambiguous) at the beginning of the year: initio anni, ineunte anno
- to be initiated into the mysteries of a cult: sacris initiari (Quintil. 12. 10. 14)