ininterpretabilis
Latin
Etymology
From in- + interpretābilis.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /i.nin.ter.preˈtaː.bi.lis/, [ɪ.nɪn.tɛr.prɛˈtaː.bɪ.lɪs]
Adjective
ininterpretābilis (neuter ininterpretābile); third declension
- inexplicable
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | ininterpretābilis | ininterpretābile | ininterpretābilēs | ininterpretābilia | |
Genitive | ininterpretābilis | ininterpretābilium | |||
Dative | ininterpretābilī | ininterpretābilibus | |||
Accusative | ininterpretābilem | ininterpretābile | ininterpretābilēs, ininterpretābilīs | ininterpretābilia | |
Ablative | ininterpretābilī | ininterpretābilibus | |||
Vocative | ininterpretābilis | ininterpretābile | ininterpretābilēs | ininterpretābilia |
References
- ininterpretabilis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- ininterpretabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette