inhalo
See also: inhaló
Catalan
Verb
inhalo
- first-person singular present indicative form of inhalar
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /inˈhaː.loː/, [ɪnˈhaː.ɫoː]
Verb
inhālō (present infinitive inhālāre, perfect active inhālāvī, supine inhālātum); first conjugation
- I breathe in, inhale.
Inflection
Conjugation of inhalo (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | inhālō | inhālās | inhālat | inhālāmus | inhālātis | inhālant |
imperfect | inhālābam | inhālābās | inhālābat | inhālābāmus | inhālābātis | inhālābant | |
future | inhālābō | inhālābis | inhālābit | inhālābimus | inhālābitis | inhālābunt | |
perfect | inhālāvī | inhālāvistī | inhālāvit | inhālāvimus | inhālāvistis | inhālāvērunt, inhālāvēre | |
pluperfect | inhālāveram | inhālāverās | inhālāverat | inhālāverāmus | inhālāverātis | inhālāverant | |
future perfect | inhālāverō | inhālāveris | inhālāverit | inhālāverimus | inhālāveritis | inhālāverint | |
passive | present | inhālor | inhālāris, inhālāre | inhālātur | inhālāmur | inhālāminī | inhālantur |
imperfect | inhālābar | inhālābāris, inhālābāre | inhālābātur | inhālābāmur | inhālābāminī | inhālābantur | |
future | inhālābor | inhālāberis, inhālābere | inhālābitur | inhālābimur | inhālābiminī | inhālābuntur | |
perfect | inhālātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | inhālātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | inhālātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | inhālem | inhālēs | inhālet | inhālēmus | inhālētis | inhālent |
imperfect | inhālārem | inhālārēs | inhālāret | inhālārēmus | inhālārētis | inhālārent | |
perfect | inhālāverim | inhālāverīs | inhālāverit | inhālāverimus | inhālāveritis | inhālāverint | |
pluperfect | inhālāvissem | inhālāvissēs | inhālāvisset | inhālāvissēmus | inhālāvissētis | inhālāvissent | |
passive | present | inhāler | inhālēris, inhālēre | inhālētur | inhālēmur | inhālēminī | inhālentur |
imperfect | inhālārer | inhālārēris, inhālārēre | inhālārētur | inhālārēmur | inhālārēminī | inhālārentur | |
perfect | inhālātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | inhālātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | inhālā | — | — | inhālāte | — |
future | — | inhālātō | inhālātō | — | inhālātōte | inhālantō | |
passive | present | — | inhālāre | — | — | inhālāminī | — |
future | — | inhālātor | inhālātor | — | — | inhālantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | inhālāre | inhālāvisse | inhālātūrus esse | inhālārī | inhālātus esse | inhālātum īrī | |
participles | inhālāns | — | inhālātūrus | — | inhālātus | inhālandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
inhālāre | inhālandī | inhālandō | inhālandum | inhālātum | inhālātū |
Antonyms
- exhālō
Descendants
- French: inhaler
- Italian: inalare
- Portuguese: inalar
- Spanish: inhalar
See also
- hālō
References
- inhalo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- inhalo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- inhalo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
Spanish
Verb
inhalo
- First-person singular (yo) present indicative form of inhalar.