ingurgitans
Latin
Etymology
Present participle of ingurgitō
Participle
ingurgitāns m or f or n (genitive ingurgitantis); third declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | ingurgitāns | ingurgitāns | ingurgitantēs | ingurgitantia | |
Genitive | ingurgitantis | ingurgitantis | ingurgitantium | ingurgitantium | |
Dative | ingurgitantī | ingurgitantī | ingurgitantibus | ingurgitantibus | |
Accusative | ingurgitantem | ingurgitāns | ingurgitantēs, ingurgitantīs | ingurgitantia | |
Ablative | ingurgitante, ingurgitantī1 | ingurgitante, ingurgitantī1 | ingurgitantibus | ingurgitantibus | |
Vocative | ingurgitāns | ingurgitāns | ingurgitantēs | ingurgitantia |
1When used purely as an adjective.