ingemo
Latin
Etymology
From in- + gemō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈin.ɡe.moː/, [ˈɪŋɡɛmoː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈin.d͡ʒe.mo/, [ˈin̠ʲd͡ʒemo]
Verb
ingemō (present infinitive ingemere, perfect active ingemuī, supine ingemitum); third conjugation
- I groan, moan or sigh (at or over)
- Synonyms: ingemīscō, gemō
- (transitive) I deplore, lament
- Synonyms: plangō, dēplōrō, lūgeō, gemō, queror, conqueror, fleō
- I creak
Conjugation
- The third principal part is shared with ingemēscō.
Conjugation of ingemō (third conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | ingemō | ingemis | ingemit | ingemimus | ingemitis | ingemunt |
imperfect | ingemēbam | ingemēbās | ingemēbat | ingemēbāmus | ingemēbātis | ingemēbant | |
future | ingemam | ingemēs | ingemet | ingemēmus | ingemētis | ingement | |
perfect | ingemuī | ingemuistī | ingemuit | ingemuimus | ingemuistis | ingemuērunt, ingemuēre | |
pluperfect | ingemueram | ingemuerās | ingemuerat | ingemuerāmus | ingemuerātis | ingemuerant | |
future perfect | ingemuerō | ingemueris | ingemuerit | ingemuerimus | ingemueritis | ingemuerint | |
passive | present | ingemor | ingemeris, ingemere | ingemitur | ingemimur | ingemiminī | ingemuntur |
imperfect | ingemēbar | ingemēbāris, ingemēbāre | ingemēbātur | ingemēbāmur | ingemēbāminī | ingemēbantur | |
future | ingemar | ingemēris, ingemēre | ingemētur | ingemēmur | ingemēminī | ingementur | |
perfect | ingemitus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | ingemitus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | ingemitus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | ingemam | ingemās | ingemat | ingemāmus | ingemātis | ingemant |
imperfect | ingemerem | ingemerēs | ingemeret | ingemerēmus | ingemerētis | ingemerent | |
perfect | ingemuerim | ingemuerīs | ingemuerit | ingemuerīmus | ingemuerītis | ingemuerint | |
pluperfect | ingemuissem | ingemuissēs | ingemuisset | ingemuissēmus | ingemuissētis | ingemuissent | |
passive | present | ingemar | ingemāris, ingemāre | ingemātur | ingemāmur | ingemāminī | ingemantur |
imperfect | ingemerer | ingemerēris, ingemerēre | ingemerētur | ingemerēmur | ingemerēminī | ingemerentur | |
perfect | ingemitus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | ingemitus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | ingeme | — | — | ingemite | — |
future | — | ingemitō | ingemitō | — | ingemitōte | ingemuntō | |
passive | present | — | ingemere | — | — | ingemiminī | — |
future | — | ingemitor | ingemitor | — | — | ingemuntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | ingemere | ingemuisse | ingemitūrum esse | ingemī | ingemitum esse | ingemitum īrī | |
participles | ingemēns | — | ingemitūrus | — | ingemitus | ingemendus, ingemundus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
ingemendī | ingemendō | ingemendum | ingemendō | ingemitum | ingemitū |
Derived terms
- ingemēscō
References
- “ingemo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “ingemo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- ingemo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette