infundo
Latin
Etymology
From in- + fundō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /inˈfun.doː/, [ĩːˈfʊn.doː]
Verb
īnfundō (present infinitive īnfundere, perfect active īnfūdī, supine īnfūsum); third conjugation
- I pour in, upon or into
Inflection
Conjugation of infundo (third conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | īnfundō | īnfundis | īnfundit | īnfundimus | īnfunditis | īnfundunt |
imperfect | īnfundēbam | īnfundēbās | īnfundēbat | īnfundēbāmus | īnfundēbātis | īnfundēbant | |
future | īnfundam | īnfundēs | īnfundet | īnfundēmus | īnfundētis | īnfundent | |
perfect | īnfūdī | īnfūdistī | īnfūdit | īnfūdimus | īnfūdistis | īnfūdērunt, īnfūdēre | |
pluperfect | īnfūderam | īnfūderās | īnfūderat | īnfūderāmus | īnfūderātis | īnfūderant | |
future perfect | īnfūderō | īnfūderis | īnfūderit | īnfūderimus | īnfūderitis | īnfūderint | |
passive | present | īnfundor | īnfunderis, īnfundere | īnfunditur | īnfundimur | īnfundiminī | īnfunduntur |
imperfect | īnfundēbar | īnfundēbāris, īnfundēbāre | īnfundēbātur | īnfundēbāmur | īnfundēbāminī | īnfundēbantur | |
future | īnfundar | īnfundēris, īnfundēre | īnfundētur | īnfundēmur | īnfundēminī | īnfundentur | |
perfect | īnfūsus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | īnfūsus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | īnfūsus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | īnfundam | īnfundās | īnfundat | īnfundāmus | īnfundātis | īnfundant |
imperfect | īnfunderem | īnfunderēs | īnfunderet | īnfunderēmus | īnfunderētis | īnfunderent | |
perfect | īnfūderim | īnfūderīs | īnfūderit | īnfūderimus | īnfūderitis | īnfūderint | |
pluperfect | īnfūdissem | īnfūdissēs | īnfūdisset | īnfūdissēmus | īnfūdissētis | īnfūdissent | |
passive | present | īnfundar | īnfundāris, īnfundāre | īnfundātur | īnfundāmur | īnfundāminī | īnfundantur |
imperfect | īnfunderer | īnfunderēris, īnfunderēre | īnfunderētur | īnfunderēmur | īnfunderēminī | īnfunderentur | |
perfect | īnfūsus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | īnfūsus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | īnfunde | — | — | īnfundite | — |
future | — | īnfunditō | īnfunditō | — | īnfunditōte | īnfunduntō | |
passive | present | — | īnfundere | — | — | īnfundiminī | — |
future | — | īnfunditor | īnfunditor | — | — | īnfunduntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | īnfundere | īnfūdisse | īnfūsūrus esse | īnfundī | īnfūsus esse | īnfūsum īrī | |
participles | īnfundēns | — | īnfūsūrus | — | īnfūsus | īnfundendus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
īnfundere | īnfundendī | īnfundendō | īnfundendum | īnfūsum | īnfūsū |
Descendants
- Catalan: infondre
- English: infound, infuse
- French: infondre
- Italian: infondere
- Portuguese: infundir
- Spanish: infundir
References
- infundo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- infundo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- infundo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
Spanish
Verb
infundo
- First-person singular (yo) present indicative form of infundir.