inflammo
Latin
Etymology
From in- + flammō (“blaze, burn”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /inˈflam.moː/, [ĩːˈfɫ̪ämːoː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /inˈflam.mo/, [iɱˈflämːo]
Verb
īnflammō (present infinitive īnflammāre, perfect active īnflammāvī, supine īnflammātum); first conjugation
- I ignite, inflame.
- Synonyms: ūrō, flammō, incendō, accendō, ārdeō, cremō, adoleō
- I excite.
- Synonyms: excitō, īnstīgō, īnstinguō, exciō, irrītō, stimulō, sollicitō, percieō, concieō, cieō, concitō, impellō, urgeō, incendō, moveō, mōlior, adhortor, ērigō
- Antonyms: domō, lēniō, sōpiō, sēdō, dēlēniō, restinguō, plācō, coerceō, mītigō, commītigō, ēlevō, levō, allevō, alleviō
Conjugation
Conjugation of īnflammō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | īnflammō | īnflammās | īnflammat | īnflammāmus | īnflammātis | īnflammant |
imperfect | īnflammābam | īnflammābās | īnflammābat | īnflammābāmus | īnflammābātis | īnflammābant | |
future | īnflammābō | īnflammābis | īnflammābit | īnflammābimus | īnflammābitis | īnflammābunt | |
perfect | īnflammāvī | īnflammāvistī | īnflammāvit | īnflammāvimus | īnflammāvistis | īnflammāvērunt, īnflammāvēre | |
pluperfect | īnflammāveram | īnflammāverās | īnflammāverat | īnflammāverāmus | īnflammāverātis | īnflammāverant | |
future perfect | īnflammāverō | īnflammāveris | īnflammāverit | īnflammāverimus | īnflammāveritis | īnflammāverint | |
passive | present | īnflammor | īnflammāris, īnflammāre | īnflammātur | īnflammāmur | īnflammāminī | īnflammantur |
imperfect | īnflammābar | īnflammābāris, īnflammābāre | īnflammābātur | īnflammābāmur | īnflammābāminī | īnflammābantur | |
future | īnflammābor | īnflammāberis, īnflammābere | īnflammābitur | īnflammābimur | īnflammābiminī | īnflammābuntur | |
perfect | īnflammātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | īnflammātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | īnflammātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | īnflammem | īnflammēs | īnflammet | īnflammēmus | īnflammētis | īnflamment |
imperfect | īnflammārem | īnflammārēs | īnflammāret | īnflammārēmus | īnflammārētis | īnflammārent | |
perfect | īnflammāverim | īnflammāverīs | īnflammāverit | īnflammāverīmus | īnflammāverītis | īnflammāverint | |
pluperfect | īnflammāvissem | īnflammāvissēs | īnflammāvisset | īnflammāvissēmus | īnflammāvissētis | īnflammāvissent | |
passive | present | īnflammer | īnflammēris, īnflammēre | īnflammētur | īnflammēmur | īnflammēminī | īnflammentur |
imperfect | īnflammārer | īnflammārēris, īnflammārēre | īnflammārētur | īnflammārēmur | īnflammārēminī | īnflammārentur | |
perfect | īnflammātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | īnflammātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | īnflammā | — | — | īnflammāte | — |
future | — | īnflammātō | īnflammātō | — | īnflammātōte | īnflammantō | |
passive | present | — | īnflammāre | — | — | īnflammāminī | — |
future | — | īnflammātor | īnflammātor | — | — | īnflammantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | īnflammāre | īnflammāvisse | īnflammātūrum esse | īnflammārī | īnflammātum esse | īnflammātum īrī | |
participles | īnflammāns | — | īnflammātūrus | — | īnflammātus | īnflammandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
īnflammandī | īnflammandō | īnflammandum | īnflammandō | īnflammātum | īnflammātū |
Derived terms
- īnflammanter
- īnflammātiō
- īnflammātus
Related terms
- flammō
Descendants
- Catalan: inflamar
- French: enflammer
- Portuguese: inflamar
- Romanian: inflama
- Spanish: inflamar
References
- “inflammo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “inflammo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- inflammo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to set fire to a city: inflammare urbem
- to kindle ambition in some one's mind: aliquem cupiditate honorum inflammare (or aliquem ad cupiditatem honorum inflammare)
- to make an impression on one's audience: animos audientium permovere, inflammare
- to kindle hatred in a person's heart; to fill some one with hatred (not implere, vid. sect. IX. 2, note gaudio...): odium alicuius inflammare
- to become furious: furore inflammari, incendi
- to rouse a person's interest, cupidity: aliquem cupiditate inflammare
- (ambiguous) to be fired with love: amore captum, incensum, inflammatum esse, ardere
- (ambiguous) to be fired with a passionate hatred: odio inflammatum, accensum esse
- (ambiguous) to be fired with rage: iracundia inflammatum esse
- (ambiguous) to be fired with desire of a thing: cupiditate alicuius rei accensum, inflammatum esse
- to set fire to a city: inflammare urbem